GEORG TRAKL
ΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
Ολόγυρα των βράχων η ερημία – τούτο μόνο.
Τα χλομιασμένα τρέμουν άνθη του θανάτου, του Άδη,
στα μνήματα, που θλίβονται βαθιά μες στο σκοτάδι –
πλην όμως διόλου η θλίψη τους αυτή δεν έχει πόνο.
Πάνω ο ουρανός χαμογελάει: της γαλήνης ντύμα
στον κήπο τον εσφραγισμένο των ονείρων. Τώρα
πράοι οι προσκυνητές προσμένουν τη δική τους ώρα.
Φρουρός ακοίμητος είναι ο σταυρός σε κάθε μνήμα.
Σαν προσευχή προβάλλει η εκκλησία: ηγεμονεύει
με της αιώνιας χάριτος εικόνες, με τις χάρες·
και κάποιο φως μένει άσβηστο να καίει στις καμάρες
και ολόβουβο για τις φτωχές ψυχές να ικετεύει –
ενώ τα δέντρα θάλλουν στη νυχτιά την ανθισμένη,
για να καλύπτεται καλά έτσι η όψη του θανάτου
μες στις μαρμαρυγές των άστρων, που ’ναι η ομορφιά του,
και για να βλέπουν όνειρα στα βάθη οι πεθαμένοι.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου