ΤΑ ΡΟΔΙΑ

PAUL VALÉRY

ΤΑ ΡΟΔΙΑ

Ω ρόδια εσείς, σκληρά, μισανοιγμένα,

που οι κόκκοι σας πιέζουν την κοιλιά σας,

είν’ τ’ αυστηρά που βλέπω μέτωπά σας

απ’ τις αποκαλύψεις σας σκασμένα.

Οι ήλιοι, όσο πάνω σας ηγεμονεύουν,

ω ρόδια που ο Μορφέας σας ορίζει,

αν συντελούν το ρουμπινί να τρίζει

των μεμβρανών που εντός σάς προστατεύουν,

κι αν το ξερό της φλούδας σας χρυσάφι

(αφού μια δύναμη ζητά να βάφει

ο κόκκινος χυμός σας τα πετράδια)

προσφέρεται απ’ τη φωτεινήν ουλή της,

ψυχής παλιάς ενείρομουν τα βράδυα

τη μυστικήν αρχιτεκτονική της.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.