YVAN GOLL
ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ
ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟ ΜΑΛΛΙ ΤΗΣ ΚΟΜΗΣ
Παράξενο μού είναι το σκουριασμένο μαλλί της κόμης
Και σχεδόν εχθρική του μυός η υπακοή στον βραχίονα
Μα πόσο οικείο πόσο αφοσιωμένο
Είναι το στρίψιμο του λαιμού σου δίπλα μου
Μου ανήκει ακόμα και
Των αποδημητικών πουλιών η υπερταχεία
Στο μάτι σου μέσα το νεφελώδες
Καθώς υπερβέβαιη εξακοντίζεται στον νού μου που εκρήγνυται
Για να μου αρπάξει δια της βίας το αίμα μου όπως επιπλέει
Πώς εφαρμόζει στα χέρια μου
Η τρυφερή καμπύλη της σπονδυλικής σου στήλης
Τα φτερά σου τα μόλις ορατά
Έχουν γίνει από νιπτήρες πουλιών ψυχικώς κλονισμένων
Και το κορμί σου από χιονονιφάδες πλασμένο είναι
Μετάφραση: Γιώργος
Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου