ΜΥΚΟΝΟΣ ’52

ΦΑΙΔΡΟΣ ΜΠΑΡΛΑΣ

ΜΥΚΟΝΟΣ ’52

Με την αγάπη στη δόξα της

ήταν καθρέφτης το πέλαγος,

πέρα οι στεριές καθαρές,

ειρήνη τα σπίτια στα πόδια μας,

όσο βαθαίναν τα χρώματα

κι ο ήλιος κατέβαινε…

Κι όταν η αγάπη περίσσεψε,

έτσι που να μη χαίρεται με τίποτε,

σκέπασε καταχνιά το νησί,

προκυμαία και θάλασσα ενώθηκαν –

γυρίζαμε, ξημερώματα,

χωρίς καθόλου φως πουθενά

και δεξιά μας σκιές καραβιών… 

Από το βιβλίο: Φαίδρος Μπαρλάς, «Άπαντα», Τα Νέα Ελληνικά, Αθήναι 1980, σελ. 118.