ALEJANDRO NICOTRA (1931)
ΠΕΡΙ
ΠΟΙΗΤΩΝ ΓΝΩΜΗ
Τους
πίστευα,
με
κάποιο δισταγμό, βεβαίως,
όπως
πιστεύουμε όσους μίλησαν με τους Θεούς, στα όρη τους,
και
διηγούνται μετά το μυστικό·
μια
μέρα όμως
αναιρέθηκε
από τα στόματά τους που ήσαν πουλιά ψευδόμενα·
ύστερα
τους είδα να πεθαίνουν
μέσα
σ’ ένα βρωμοκάλυβο,
τυφλοί
και μπαμπαλίζοντας λέξεις άνευ νοήματος.
Κατόπιν
άρχισα να τους πιστεύω και πάλι,
να
πιστεύω τη σπασμένη σοφία τους,
όμως
χωρίς καμμία πλέον υποψία λογικής.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου