ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΔΡΕΣ

BERTOLT BRECHT

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΔΡΕΣ

1

Όλοι οι άνδρες οι μεγάλοι λένε πάντοτε βλακείες

πολλές, και παίρνουνε τον κόσμο γύρω τους για βλάκα.

Ο κόσμος γύρω τους σωπαίνει· ανυπερθέτως μνείες

τους κάνει· και περνάει τον καιρό του απλώς για πλάκα.

2

Όλοι οι άνδρες οι μεγάλοι, ναι, και πίνουνε και τρώνε·

και σαν πεινάσουνε, τους γουργουρίζει το στομάχι.

Όλοι οι άλλοι άνθρωποι τα κατορθώματά τους, ω ναι,

ακούν, και πίνουνε και τρώνε επίσης – μα ό,τι λάχει.

3

Ο Μεγαλέξαντρος μαθαίνουμε πως για να ζήσει

καλά, ήθελε τη Βαβυλώνα την τρανή ν’ αλώσει.

Πλην όμως άνθρωποι πολλοί (ένας τους εσύ) στη ζήση

δεν τη χρειάζεται, τις μέρες τους να τούς χρυσώσει.

4

Δεν πήγαινε ο Κοπέρνικος ο μέγας για ύπνο, τίλιο

ρουφώντας· κράταγε ένα τηλεσκόπιο στο χέρι

κι εμέτρα πώς η γή μας στρέφεται περί τον ήλιο,

και νόμιζε τον ουρανό πως έμαθε και ξέρει.

5

Ο μέγας Μπέρτολτ Μπρεχτ τ’ απλά δεν μπόραγε να νιώσει·

τα δύσκολα όμως, όπως λόγου χάρη το χορτάρι,

τ’ ανέλυε. Τον Βοναπάρτη εθαύμαζε, με πόση

το φαγητό του όρεξη έτρωγε, με πόση χάρη.

6

Σοφά όλοι οι άνδρες οι μεγάλοι πράττουν – να το πούμε!

Και πάντα δυνατά μιλάνε – σαν τα περιστέρια.

Τους άνδρες τους μεγάλους πρέπει, λέω, να τους τιμούμε,

μα πίστη να μη δίνουμε στων λόγων τους τ’ ασκέρια.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.