ΜΙΑ ΚΟΦΤΗ ΜΑΤΙΑ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ


ΡΕΚΒΙΕΜ

Ήμουν μια κοφτή ματιά μια είδηση
κι η αγάπη μου κροτάλιζε σα χαλίκια
κυλιόταν πάνω στα χαλίκια και κουλουριάζονταν
δυο χέρια ίσως το φάντασμα δυο χεριών
που σκύβουν να μαζέψουν βότσαλα
στη μνήμη.
και να επιτέλους ο ποιητής
με κείνη την γυναίκα.
Νάτος με τα στάχυα στα χέρια και το δρεπάνι
αν ξύπναγε ο Γεσένιν μέσα μου
θα πνιγόταν παρευτύς.
αν ζωντάνευε με το ποτάμι
θα χυνόταν παρευτύς.
πώς να συγκρίνω τα μάτια του
με τούτα τα γυαλικά της βιτρίνας;

Σε μια γωνιά μοναχική της καρδιάς μου
Ξαναγεννήθηκε και
Ξανακόβει τις φλέβες του ο ποιητής.



Από το βιβλίο: Λεφτέρης Πούλιος, «Ποίηση 1, 2», Κέδρος, Αθήνα 1975, σελ. 43.