ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΣ

Στο σανιδένιο χαγιάτι οι καρέκλες

στεριωμένες ψηλά στην ησυχία. Δέντρα

και κόκκινες στέγες στον κατήφορο. Εκεί

μες στους καπνοδόχους έχει πήξει η καπνιά

απ’ το μαύρο που αντάλλαζαν μέσα στα σπίτια

χρόνια και χρόνια μισαλλόδοξοι άνθρωποι·

και τα μαύρα σταμνιά, παραταγμένα στο πεζοδρόμιο,

χωρίς νερό, χωρίς την πέτρα των ηρώων,

σε μιαν ανύποπτη μίμηση της διάρκειας. Τότε

φύσηξε απ’ την κοιλάδα. Θα γυρίσουμε – είπε – πάλι,

να δούμε πάλι το βουνό, τακτοποιώντας στο τραπέζι

τα τέσσερα ταριχευμένα δάχτυλα, τα κομμένα,

σε σχήμα χειραψίας· – ο αντίχειρας λείπει.

              Δελφοί, 26.ΙΙΙ.72

Από την ποιητική συλλογή: Υπόκωφα (1972).

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. ΙΑ΄, Κέδρος, Αθήνα 1993, σελ. 17.