ΓΕΝΟΥΑΤΙΣΣΑ

DINO CAMPANA

ΓΕΝΟΥΑΤΙΣΣΑ

Κάτι λίγα φύκια μού έφερες
στα μαλλιά σου μπλεγμένα, και μιαν οσμή ανέμου
που ήρθε από μακριά, με πόθο
ασήκωτο, στο ηλιoκαμένο σου σώμα:
–ω, η απλότητα η θεϊκή
των λεπτοφυών εκείνων γραμμών σου–
όχι έρωτας ούτε σπασμός· ονειροφαντασιά!
Και σκιά της ανάγκης που πλανιέται
γαλήνια πέρα -δώθε στην ψυχή και ακαταμάχητη
και τη χαλάει με χαρά, με γητέματα ήρεμα
μιας κι ο σιρόκος την πηγαίνει αν θέλει

ίσαμε του απείρου το τέλος: στα τέρματα.
Πόσο μικρός είναι ο κόσμος

και πόσο ανάλαφρος στα χέρια σου μέσα εσένα!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.