ΜΕ ΔΟΞΑΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΝΤΕ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

 

ΜΕ ΔΟΞΑΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΝΤΕ

 

Μὲς στὰ χαράματα συχνὰ καὶ μὲς στὰ

ἀχάραγα ὄνειρα ποὺ ξενυχτᾶνε

οἱ σκύμνοι ὠρύονται σεμνὰ καὶ πᾶνε

νὰ βάψουν μ᾽ αἵματα τὰ μανιφέστα

 

τοῦ ἱμέρου πρὶν νὰ ξημερώσει ἡ μέρα

τοὺς κόπους, τὰ ἔργα καὶ τοῦ βίου τὰ τόξα.

Μὲ βλέμματα λοξὰ κινεῖται ἡ δόξα

 

στοὺς δρόμους τοῦ ἔρωτα, καὶ τὴν ἑσπέρα

ἐναγωνίως καρτεροῦν τὰ χέρια

 

καὶ μὲ τὸ φῶς καὶ μὲς στὰ μεσημέρια.