ΙΣΛΑΝΔΙΑ

JORGE LUIS BORGES

ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Τί τύχη για όλους τους ανθρώπους

που υπάρχεις εσύ, των θαλασσών Ισλανδία.

Ισλανδία του αμίλητου χιονιού και των πυρωμένων υδάτων.

Ισλανδία της νύχτας που γίνεται θόλος

πάνω από την αγρυπνία και πάνω από τον ύπνο.

Νησί της άσπρης μέρας που επιστρέφει

νέα και θνητή ωσάν τον Μπάλντουρ.

Ρόδο ψυχρό και νησί μυστικό

που της Γερμανίας υπήρξες η μνήμη

κι έχεις περισώσει για μας

τη σβησμένη, τη θαμμένη της μυθολογία,

το δαχτυλίδι που εννέα γεννάει δαχτυλίδια,

τους πανύψηλους λύκους του σιδερένιου δάσους

που θα φάνε το φεγγάρι και τον ήλιο,

το πλοίο που έφτιαξε ο Τάδε ή ο Δείνα

με πεθαμένων νύχια μόνο.

Ισλανδία των κρατήρων που καρτερούνε

και των ήσυχων κοπαδιών μες στα μαντριά τους.

Ισλανδία των ασάλευτων δειλινών

και των αντρών των χεροδύναμων

που είναι τώρα ναυτικοί και βαρκάρηδες και εφημέριοι

και που χτες κάποιαν ανακάλυψαν ήπειρο.

Νησί των αλόγων με τις μακριές τους χαίτες

που γεννάνε στη βοσκή και στη λάβα,

νησί του γεμάτου κέρματα νερού

και της ελπίδας τής για πάντα αχόρταγης.

Ισλανδία της μεγάλης κουφωμένης μνήμης

που καθόλου νοσταλγία δεν είναι.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.