ΕΥΔΙΟΜΕΤΡΟ, 3

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

ΕΥΔΙΟΜΕΤΡΟ, 3

(απόσπασμα)

Ύστερα γινόταν μια παράξενη σιγαλιά διαλυμένη

  σε αραιό γαλάζιο

ακούγονταν ευδιάκριτα χτύποι σφυριών σε ξύλο ή

  σε μάρμαρο ή και μέσα στο χώμα

οι λέξεις άρχιζνα από άλφα όχι το άλφα το στερητικό

  καθόλου

αλλά το άλφα του α γαπώ του α ρχίζω του α νοίγω

μ’ αυτό το άλφα α κριβώς πολλαπλασιαζόταν τ’ οξυγόνο

στην άσφαλτο ξεμύτιζαν μικρά πράσινα φύλλα

κι άξαφνα η άσφαλτος ταυτιζόταν με το άσφαλτο

  κι ο τροχονόμος

καθότανε σ’ ένα κλαδί κι έπαιζε φλάουτο φυσώντας

  το χαμόγελό του

Από την ποιητική συλλογή: «Ευδιόμετρο» (1980-1981).

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Επινίκια, Ποιήματα Η΄», Κέδρος, Αθήνα 1984, σελ. 175.