ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΣΤΟΝ ΜΥΧΟ ΕΝΟΣ ΡΟΔΟΥ
O, není bezedna, je jenom pohroužení
Jiří Orten
Δεν είναι, όχι, η άβυσσος· απλώς… απλώς μια πτώση…
καλύτερα ένα βούλιαγμα μες στο πηγάδι
που σ’ έχει με τα χείλη του περικυκλώσει.
Φιλιά στο φιλιατρό και κατακλυσμιαίοι
σπασμοί μες στο υφαντό ποντίζουνε το υφάδι,
καθώς καράβι που αίνους και χαρά αποπνέει.
Απ’ του Dasein τους κρημνούς κινά να ισιώσει
ξανά την ειμαρμένη της ζωής το αλφάδι
και στον μυχό ενός ρόδου με βία επιπλέει.
Επειδή τα τελευταία ποιήματα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μιλάνε για ρόδα, σκέφτηκα το στίχο του Καρούζου:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μπορείς να κόψεις ένα τριαντάφυλλο από τη λέξη τριανταφυλλιά;"
Πολύ ωραίοι οι στίχοι σας, (ειδικά ο πρώτος "Δεν είναι, όχι, η άβυσσος· απλώς… απλώς μια πτώση…", που τον βρίσκω αριστοτεχνικά ευρηματικό), γεμάτοι υπαρξιακές εικόνες "...Απ’ του Dasein τους κρημνούς", έχουν μεγάλο αισθητικό και ουσιαστικό ενδιαφέρον.
Με λίγα λόγια, μου αρέσουν! Πολύ.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
@ ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Ευχαριστώ για τον στίχο του Καρούζου και για τα ευμενή σχόλια. Ο πρώτος στίχος είναι -ας πούμε- μετάφραση του στίχου του Όρτεν που έχω βάλει ως μότο. Για τους "κρημνούς του νταζάιν" σας παραπέμπω στον Χάιντεγκερ και σε ένα ολόκληρο κεφάλαιο από το μυθιστόρημα του Βικεντίου Καρμπονάρου "Ο Συνονόματος", το πορτοκαλί εξώφυλλο του οποίου μπορείτε να δείτε στο δεξιό μέρος της σελίδας του ιστολογίου. Εγκάρδιους χαιρετισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή