ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΕΛΑΝΙ

OCTAVIO PAZ

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΕΛΑΝΙ

Το πράσινο μελάνι πλάθει κήπους, δάση και λιβάδια,

φυλλώματα όπου τραγουδούν τα γράμματα,

λέξεις που είναι δέντρα,

φράσεις που ’ναι πράσινοι αστερισμοί.

Τα λόγια μου άσ’ τα, λευκή μου εσύ, άσ’ τα

να κατεβαίνουν και να σε σκεπάζουν

σαν βροχή από φύλλα σε κάμπο χιονισμένο,

σαν τον κισσό γύρω στο άγαλμα,

σαν το μελάνι στη σελίδα ετούτη.

Μπράτσα, μέση, στήθη και λαιμός,

το μέτωπο καθάριο σαν τη θάλασσα,

φθινοπωρινό ο τράχηλος αλσύλλιο,

τα δόντια που δαγκώνουν χλόης νήματα.

Το σώμα σου συνθέτουν πράσινα σημεία

όπως και του δέντρου το σώμα τα βλαστάρια.

Δεν σε πειράζει η μικρούλα φωτεινή ουλή:

κοιτάει τον ουρανό

και το πράσινο το τατουάζ που σού ’καναν τ’ αστέρια.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.