T.S. ELIOT
ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΔΑ ΣΕ ΔΑΚΡΥΑ
Μάτια που μόλις κοίταξα σε δάκρυα
Του χωρισμού
Στ’ ονειρικό βασίλειο του θανάτου
Η χρυσή οπτασία ξαναπροβάλλει
Βλέπω τα μάτια μα όχι τα δάκρυα
Του οδυρμού.
Αυτός είν’ ο δικός μου οδυρμός
Μάτια που δεν θα δω και πάλι
Μάτια της κρίσης
Μάτια που δεν θα δω παρά
Στη θύρα του θανάτου, άλλο βασίλειο
Που όμως αυτό
Τα μάτια συνεχίζουν λίγο, ενώ
Λίγο ακόμη, δάκρυα συνεχίζουν
Και μας χωρίζουν
Μετάφραση: Αριστοτέλης Νικολαΐδης.
Από το βιβλίο: Τ.Σ. Έλιοτ, «Άπαντα τα ποιήματα», ελληνική μεταγλώτισση, εισαγωγή Αριστοτέλης Νικολαΐδης, Κέδρος, Αθήνα 1984, σελ. 173.
Πως περπατούν, τρέχουν, φρενάρουν
ΑπάντησηΔιαγραφήτα ΜΑΤΙΑ
στις Λεωφόρους των Αναμνήσεων......
κι εμείς θυματα των τροχαίων συγκρούσεων
στο περιθώριο της Μνήμης
καθως η Αναπαράσταση τους δίνει και πάλι τον Ρόλο του Πρωταγωνιστή!....
Καλημέρα με Μάτια Ευαίσθητης Ανάγνωσης!!!