ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΜΕ ΤΗ ΒΡΟΧΗ
ΕΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΟΝ ΑΡΝΩ ΝΤΑΝΙΕΛ
Σημαῖες τῆς βροχῆς ἐράπιζαν ἀνέμους
καὶ μέσα στῆς κακοκαιρίας τὴν κραιπάλη
γλυκὸ ἕνα στόμα ἀπάγγελνε ἕνα μαδριγάλι
καὶ στίχοι εἰρήνης γυάλιζαν μὲς στοὺς πολέμους
ἀσπίδες τροβαδούρων. Μὲ ὄντως στραβολαίμους
σουγιάδες μέτρων καὶ τομῶν οἱ ἀράδες πάλι
ἰσιῶναν στοῦ καιροῦ τὴν ἀγρϊάδα κάλλη
ποὺ ἀρμένιζαν κοφτὰ πρὸς ὅρμους ἀπανέμους.
Προβηγκιανὸ ἕνα αἰφνίδϊο ἦθος σὰν τὴ ρίμα
τὴν ἀπερίμεντη ὕψωσε τὸ ἀνάστημά του
καὶ προσωδίας σχήματα ἔντυσαν τὸ ρῆμα
ἀπέριττα καὶ ὑπόρρητα σὰν κόμη κόρης —
τὸ ρῆμα σ᾽ ἕνα ρέμα μὲ τὰ ἡρακλείτειά του
fragmenta ἀκέραια ὡς καὶ ἡ
Καλλονὴ ποὺ ἐθώρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου