ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΤΗΣ ΚΑΛΛΟΝΗΣ
ΜΙΚΡΗ ΜΙΛΟΝΓΚΑ
Στὴν
κάμαρα τῆς νύχτας κίτρινα διαμάντια
μὲ
πλῆκτρα μὲς στὸ στόμα κολυμποῦν, καὶ ὁμίχλη
ὀργώνει
χάρτες μπερδεμένους. Τώρα ἡ κίχλη
ρεφρὲν
ραμφίζει ποὺ χυτὰ φορᾶνε γάντια.
Μορφὲς
τοῦ Κάλλους τὰ φιλιὰ στὸ στόμα δένουν
μαζὶ
μὲ τὰ νερὰ ποὺ καταρρέουν ὅπως
ναυαγισμένα
οὐράνια ἢ σὰν ραβδοσκόπος
ποὺ ἀγάλλεται
γιὰ τ᾽ ἄνθη ποὺ τὸν περιμένουν.
Καὶ
στοῦ πυρὸς τὰ νεῦρα μουσικὸ ἕνα χτένι
ἐργάζεται
(Μανουὲλ θυμίζοντας δὲ Φάγια)
γιὰ
τῆς σαρκὸς τὸν ἔρωτα μὲ χίλια μάγια
γιὰ
μιὰν αἰωνιότητα πεπερασμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου