Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Ο ΟΡΦΕΑΣ




PAUL VALÉRY


Ο ΟΡΦΕΑΣ

Μες τις μυρτιές στοχάζομαι τον Ορφέα θαμαστό!
Το φως από τις καθαρές κοιλάδες ξεκινάει.
Αλλάσσει ο λόφος ο γυμνός σε τρόπαιο σεπτό
όπου το έργο ενός θεού αντίλαλο σκορπάει.

Στο θείο τραγούδι ακράτητη ξεσπάει όλη η πλάση.
Κυττάει ο ήλιος τρομερά τα βράχια να κυλάνε.
Ένα βαρύ παράπονο έρχεται να σκεπάσει
τους χρυσούς τοίχους του Ιερού καθώς λαμποκοπάνε.

Ο Ορφέας, απ’ τα κράσπεδα το ουράνια τραγουδάει!
Κυλάει ο βράχος, σκουντουφλά, και νοιώθει να κινάει,
κ’ η κάθε πέτρα ολόγυρα νεράιδα είναι τρελλή.

Ενός ναού μισόγυμνου ζώνει το βράδυ-βράδυ
τ’ αψήλωμα, κ’ ένα ο Ναός με το χρυσό μαγνάδι
στου ξακουστού τραγουδιστή την άπειρη ψυχή!



Μετάφραση: Νίκος Στρατάκης.
Από το βιβλίο: «Οι ποιηταί της Γαλλίας», εισαγωγή – μετάφραση Νίκος Στρατάκης, πρόλογος Ζαν Σαβάν, Αθήναι 1949 (πρώτη έκδοση 1931), σελ. 258.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου