VITTORIO SERENI
[ΤΟ
ΒΡΑΔΥ ΕΙΣΒΑΛΛΕΙ ΣΤΟ ΠΑΝΑΛΑΦΡΟ ΠΟΤΗΡΙ]
Το
βράδυ εισβάλλει στο πανάλαφρο ποτήρι
που
πλησιάζεις στα χείλη σου.
Κι
αν μια μέρα πούνε: –τί έρωτας
ήταν
εκείνος...–, τώρα, για την ώρα,
σαν
τον έρημο του ρολογιού τον κούκο
που
πέταξε από δωμάτιο σε δωμάτιο, έτσι
και
των νεαρών σβήνει ο χορός, έτσι όλο
στο λιβάδι απλώνονται
οι σκιές.
Κι
εγώ μένω πάντοτε πίσω
από
’κείνο το ξεχασιάρικο σύννεφο
που
τη γλυκιά σου τυλίγει εσένα λιτότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου