ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
Η
ΦΩΝΗ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤ’ Η ΧΥΜΕΝΗ ΨΥΧΗ
Σε ακτές ακτίδων ξωτικά καμπόσα
και εξωτικά φανήκαν από μέσα
από
άλση υπήνεμα, κι ενώ μια τρέσα
απ’
τη λυτή σου κόμη, καθιστώσα
απόλυτη
την ύλη, αλλοδρομούσε
παράκλητη
να βγάλει από τη χάση
του
φέγγους μια φωνή κι ευθύς ν’ αδειάσει
ο
κύλινδρος χαρά που σπαρταρούσε.
La tua voce è quest’anima diffusa,
σου
λέει ο Μοντάλε, και είναι μιά μέση
οδός
που τρέχει, τ’ άκρα ώς να χωρέσει
μες
στου ανθεμώνα σου την καραμούζα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου