Bασίλης Λαλιώτης
Η μετάφραση ως Εργόχειρον Μοναχού
Να σου απέναντι ο Γιώργος Κεντρωτής... σταθμός λεωφορείων... Η φόρτιση που έχει τον κάνει να μου πει: Τελειώνει ο Πετράρχης. Κι εγώ καταλαβαίνω πως οχτώ ώρες ταξείδι δουλεύει ποιήματα με τη μνήμη, βγάζει το τετραδιάκι από τη σάκα και μου δείχνει το σονέτο... Ω! πόσο τα ξέρω όλα αυτά... Και το ποίημα που έγραψα χτες σε διαδρομή το δούλευα. Και τη μετάφραση του Ποιητής στην Νέα Υόρκη την έκανα σουλατσάρωντας με το παπί στην Αθήνα, δουλεύοντας το ισπανικό κείμενο που είχα μάθει απέξω και καταγράφοντας το μεσημέρι τις μεταφραστικές προτάσεις μου. Θυμήθηκα τα καλογέρια που κάνουν το εργόχειρό τους για το παξιμάδι τους... έτσι κι μεις... Και το παξιμάδι μας σκληρό αλλά νόστιμο κι αναγκαίο... Καλογέρια της τέχνης, όχι μητροπολιτάδες, πολύ θέαμα και λίγη ουσία... Του Αγίου Μάξιμου του Ομολογητή σήμερα, βοήθειά μας Γιώργο !
Υ.Γ. Σιγά μη βγάζαμε και φωτογραφία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου