RAMON ORTEGA
Ο ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΣ ΕΡΩΣ
Σειρές αρχοντικών με την παλαιική αρχιτεκτονική τους,
και πάντα στ’ αετώματά τους πάνω γράφεται ο σταυρός.
Καταπλακώνει η σκοτεινή νυχτιά την αυστηρή γραμμή τους
σαν κρέπι νεκρικό. Και πουθενά φωνή, μήτε και φως.
Σ’ αυτό το σπίτι σου, και στ’ ακροκέραμα θα συναντήσεις
απ’ το μοναχικό στενό ν’ ανοίγουν της βαριάς σιωπής
φτερά με θρόισμα φτασμένο από τις κρύφιες συζητήσεις
που εστήναν κάποτε ένας Ιδαλγός και μια κυριά Ισπανίς.
Πλην όμως, ω κυρία, ένας πλάνητας της νύχτας, μα όχι ψάλλων
σαν βάρδος με καταβολές νομαδικές, προσφέρει μάλλον
με σιωπηλή την όψη
στο κατώφλι σου τον έρωτά του.
Και νά τον μες στη νύχτα, μπρος απ’ τ’ ανθισμένο σου μπαλκόνι,
πώς τρέμει, σαν θωρεί την ιερή λευκότητα που απλώνει
το ρούχο σου, και την πετά απ’ το τζάμι σου στα βλέμματά
του!
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου