YVES BONNEFOY
ΣΩΜΑ ΑΛΗΘΙΝΟ
Κλειστό το στόμα και πλυμένη η όψη
Εξαγνισμένο το κορμί, σαβανωμένο
Το πεπρωμένο τούτο φωτίζοντας τη γη του λόγου
Και ο γάμος ήδη τελεσθείς ο απώτατος.
Σκοτωμένη η φωνή που μού ’λεγε κατά πρόσωπο
Πως άγριοι είμαστε πως είμαστε χώρια.
Τοίχοι τα μάτια της: κι εγώ την Απόρροια κρατάω νεκρή
Στην τραχύτητά της που σφαλίστηκε μ’ εμένα πάλι.
Κι όσο μεγαλώνει το ψύχος που βγαίνει από το είναι σου
Όσο φλέγεται της οικειότητάς ο πάγος, Απόρροια,
Εγώ θα μιλάω εντός σου· και θα σ’ αγκαλιάζω
Στην πράξη της γνώσης και της ονοματοδοσίας.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου