Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

ΣΑΝ ΣΕ ΣΚΕΦΤΩ ΚΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΑΕΙ




UMBERTO SABA



ΣΑΝ ΣΕ ΣΚΕΦΤΩ ΚΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΑΕΙ


Σαν σε σκεφτώ και η σκέψη σου με ακολουθάει
στο σκοτάδι, όπου καμμιά φορά από τους τρόμους
καταφεύγω της ημέρας, με πόση γλυκύτητα
ακίνητον με συγκρατεί – σαν άγαλμα!
Μετά σαλεύω και τη ζωή μου ξαναπαίρνω.
Όλα μού είναι τελείως μακρινά, η νιότη,
η δόξα: με απωθούν πολύ οι μέριμνες των άλλων.
Μα εκείνη... η σκέψη εκείνη ότι ζεις
μόνη με παρηγορεί για όλα. Ω τρυφερότητα
απέραντη, σχεδόν δυσανθρώπινη!



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.


****************************


QUANTO IL PENSIERO DI TE MI ACCOMPAGNA

Quando il pensiero di te mi accompagna
nel buio, dove a volte dagli orrori
mi rifugio del giorno, per dolcezza
immobile mi tiene come statua.
Poi mi levo, riprendo la mia vita.
Tutto è lontano da me, giovinezza,
gloria; altra cura dagli altri mi strana.
Ma quel pensiero di te, che tu vivi,
mi consola di tutto.
Oh tenerezza
immensa quasi disumana!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου