Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

ΧΟΥΑΝ ΡΑΜΟΝ ΧΙΜΕΝΕΘ!




JUAN RAMÓN JIMÉNEZ


[DE TU LECHO ALUMBRADO DE LUNA]


De tu lecho alumbrado de luna me venían
no sé qué olores tristes de deshojadas flores;
heridas por la luna, las arañas reían
ligeras sonatinas de lívidos colores...

Se iba por los espejos la hora amarillenta...
frente al balcón abierto, entre la madrugada,
tras la suave colina verdosa y soñolienta,
se ponía la luna, grande, triste, dorada...

La brisa era infinita. Tú dormías, desnuda...
tus piernas se enlazaban en cándido reposo,
y tu mano de seda, celeste, ciega, muda,
tapaba, sin tocarlo, tu sexo tenebroso.



Το υλικό της ανάρτησης μάς τό εστειλε η εικονιζόμενη φίλη του ιστολογίου κ. Alicia Silverstone.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου