ΑΪΧ!

GÜNTER EICH (1907-1972)


INVENTUR

Dies ist meine Mütze,
dies ist mein Mantel,
hier mein Rasierzeug
im Beutel aus Leinen.

Konservenbüchse:
Mein Teller, mein Becher,
ich hab in das Weißblech
den Namen geritzt.

Geritzt hier mit diesem
kostbaren Nagel,
den vor begehrlichen
Augen ich berge.

Im Brotbeutel sind
ein Paar wollene Socken
und einiges, was ich
niemand verrate,

so dient er als Kissen
nachts meinem Kopf.
Die Pappe hier liegt
zwischen mir und der Erde.

Die Bleistiftmine
lieb ich am meisten:
Tags schreibt sie mir Verse,
die nachts ich erdacht.

Dies ist mein Notizbuch,
dies ist meine Zeltbahn,
dies ist mein Handtuch,
dies ist mein Zwirn.



****************


ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ


Αυτό είναι το σκουφί μου,
Αυτό είναι το παλτό μου,
Εδώ τα ξυραφάκια μου
Στο πάνινο σακούλι.

Κουτί κονσέρβας:
Το πιάτο μου ,το κύπελλο,
Έχω χαράξει
Τ’ όνομα στον τενεκέ.

Χαράξει εδώ με τούτο
Το πολύτιμο καρφί,
Που από μάτια
Αρπακτικά το προφυλάσσω.

Μέσ’ το ταγάρι για ψωμί έχω
Δυό κάλτσες μάλλινες
Και κάτι, που εγώ
Δεν το αποκαλύπτω σε κανέναν,

΄Έτσι αυτό μου χρησιμεύει
Μαξιλάρι για τη νύχτα.
Το χαρτόνι εδώ χωρίζει
Εμένα απ΄τη γη.

Τη μύτη από μολύβι
Αγαπάω πιο πολύ:
Τη μέρα γράφει στίχους,
Πού’ χω τη νύχτα επινοήσει.

Αυτό είναι το μπλοκάκι μου,
Ετούτη η σκηνή μου,
Αυτή ΄ναι η πετσέτα μου,
Ετούτη η κλωστή μου.


Μετάφραση: Αντώνης Τριφύλλης.

Τo ποίημα μάς το έστειλε η καλή φίλη του ιστολογίου κ. Fernanda Lessa.