CARLOS LATORRE
Ο ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Όμορφη σαν τις γυναίκες στων χρυσοθηρών τα όνειρα,
βαθιά σαν τη μουσική της μανίας που πετάγεται απ’ τα μπαρ του λιμανιού ανάμεσα σε παραληρούντα ποτήρια
και σε καπνούς από υπολείμματα απωλείας,
έτσι είναι η ζωή σου εσένα, κυνηγάρισσα ενστίκτων ακραίων και απαραίτητων, προκειμένου να στριφώνεις νήματα βίου,
νήματα αγάπης,
νήματα στοχασμών καχυπόπτως ελκυστικών.
Το στόμα σου ξερνάει τη μια λέξη μετά την άλλη,
τό ’να φιλί ύστερ’ απ’ τ’ άλλο,
και οι δυό μας εμείς έχουμε την τάση να καταδείξουμε την ύπαρξη των τεσσάρων στοιχείων και των πέντε αισθήσεων,
όση ώρα ρίχνουν τα χέρια σου λάδι στη φωτιά
ή καταστρέφουν
δίχως οίκτο
τις λέμβους του ναυαγίου, του όχι πάντοτε απρόβλεπτου.
Αλλά ακόμα,
μόνο με τη δική σου συγκατάθεση μπορώ να φτάσω εγώ να θυσιάσω το τυφλό της ελευθερίας μου θηρίο
ή να παραποιήσω την πάσα αλήθεια
ή και να σκοτώσω τον χρόνο που δεν μπορεί πια να σκοτώσει αυτός εμένα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου