XAVIER ABRIL
ΥΣΤΑΤΟΣ ΤΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ
Σε μία και μόνο μία γραμμή του ονείρου, του χρώματος που είναι η ζωή της. Των χεριών μου ο κόσμος γυρίζει με αβρότητα στον λαιμό της. Έπειτα ο κόσμος χάνεται. Πράγμα που είναι ήδη η αγαλλίαση, η ημισέληνος, το τραγούδι της άνοιξης. Απ’ τις μασχάλες της βλέπω την εποχή ν’ αναδύεται, το καλοκαίρι.
Να τό ’χει πάρει ο ύπνος στην κλίνη της αυγής ανάμεσα σε δύο αχτίδες.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου