ALDO PELLEGRINI
ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟΣ
ΜΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ
Η φλόγα σβήνει
ο δρόμος σπαρμένος στάχτες
γυναίκες συναλλάσσονται με τη φωτιά
οι εχθροί προελαύνουν με τα χέρια
απ’ τις πόρτες αναβλύζουνε δάκρυα
οι ποδηλάτες κυλούν επί τη βάσει ηθικών αρχών
του καθεδρικού ναού το μεγάλο όργανο
ο γκρίζος
καπνός
ένα τραγούδι κουφό
μια φλόγα θεόκουφη
η χαρά ανατινάζει τις φλέβες των αγγέλων
μουγκρητό παραισθητικό τα βήματα οδηγεί του ιερέα προς την απόλαυση
η κατάπληξη είναι κόκκινη
στον βωμό επάνω στάζει ένα υγρό
το αίμα η πτητικότητα η γυμνότητα
η γυμνότητα η αθανασία
τα μάτια σαν αστραπές, τα γρήγορα μάγουλα
τα δάκρυα δεν κυλάνε
της πτητικότητας η καταιγίδα
η αιωνιότητα παραλύει
οι ποδηλάτες τρέχουν πίσω απ’ την αδιαφορία
με τα μάτια συνοδεύει ο ιερέας τον χορό
του επιθανάτιου ρόγχου γεωμετρία
αιωρούμενη στο κέντρο του βλέμματος
υπάρχει η γυμνότητα
θα υπάρξει κανείς άραγε που να μπορεί να καταλάβει τούτη τη γιορτή μας;
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου