HESNOR RIVERA
ΜΑΧΕΣ ΕΡΩΤΙΚΕΣ
Από τους ώμους σου επείγονται
να χιμίξουνε στον έρωτα τα τέρατα.
Στον έρωτα των γεμάτων λευκά αρχιπέλαγα χειλιών
χιμάει πρώτα ο αέρας που χύνουν
τα φανάρια ωκεανού γαλήνιου.
Στον έρωτα που έχει κοιλιά αδηφάγου λιονταριού
και καταβροχθίζει στίγματα χιμάει μετά η νύχτα
— χιμάει και μεγαλώνει η νύχτα σάμπως δέντρο
τ’ ουρανού. Στο ζωικό της σμάλτο κόντρα
λαμποκοπάνε ξαφνικά εσένα οι ώμοι σου.
Αγγίζω το κορμί σου — κορμί απαλό
σαν χλόη σε πολίχνη την ώρα που βρέχει.
Και τα δάχτυλά μου διασχίζουνε με μια κραυγή
το δίχτυ της πολλής φωτιάς που το σκεπάζει.
Στο βάθος όμως υπάρχει τούτο το ποτάμι
— υπάρχει τούτη η λίμνη που τεντώνει τα νύχια της
για να χωθεί σαν σφύριγμα δαιμονικό
στην κοίτη μέσα των βαθιών αυτιών μου.
Υπάρχει τούτη η πανίδα του αίματος που βάφτηκε
με στάχτες εξαφανισμένων λουλουδιών.
Υπάρχει τούτη η χλωρίδα των μυστικών σχεδίων
για να πέφτουν σαν δαυλοί οι αισθήσεις μου
ανάμεσα στα φαντάσματα τα πάντα λιμασμένα.
Και τότε χιμούν στους ώμους μου
της νύχτας οι αετοί και του άνεμου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου