ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ
Τετάρτη, 16 Ιανουαρίου 2019
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΑΞΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ
ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΤΟ
ΠΟΙΗΜΑ ΤΑΞΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ
– ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΠΟΥ Ο ΟΚΤΑΒΙΟΣ ΠΑΣ
Με
νήματα ηδονής μηνύματα διαρθρώνεις
καλέσματα
για νά ’ν’ στ’ αλέσματα των φύλλων
συκής,
τον χτύπο σαν θα μιμηθείς των ήλων
που
θ’ ανατείλουν στο κελί μιας ανεμώνης·
κι
αρχέγονα άσματα γονατιστή αναρθρώνεις
για
μήλα, για φτερά και για καρπίμων ξύλων
ταξίδια
στων αχάτινων και απαραδήλων
ηπείρων
τα νερά μιας αίθριας αλκυόνης.
Λεπτά
τα δάχτυλά σου κρούουν (σαν πιανίστας)
τις
θύρες των κλειδοκυμβάλων που τα φτύνει
μια
ορχήστρα αμάχητη μες στον μυχό μιας πίστας
από
κοράλλια, κι όλο αφρολογιέσαι, ενόσω
οι
κρήνες ονειρεύονται να γίνουν κρίνοι.
El poema prepara un orden amoroso.
Τρίτη, 15 Ιανουαρίου 2019
ΒΡΑΣΜΟΣ ΟΥΡΑΝΟΥ
UWE KOLBE
ΒΡΑΣΜΟΣ
ΟΥΡΑΝΟΥ
να
χύνεται σαν βόστρυχοι
Κι
εγώ να τσαλαβουτάω μέσα.
Καρακάξες
στενάζουνε και ασπαίρουν
Απ’
τις ξυλιές των δέντρων.
Κανένα
φως σαν τούτο το σκοτάδι
Δεν
με καταπλακώνει.
Κατεβαίνω
οκνός
Μες
στη μάζα κλυδωνισμών κουτσουρεμένων.
(Η
οκνηρία μου
Κρατάει
τη μελάνη στο ποτάμι.)
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
ΓΟΝΣΑΛΟ ΡΟΧΑΣ!
GONZALO ROJAS
AL SILENCIO
Oh voz, única voz: todo el hueco del mar,
todo el hueco del mar no bastaría,
todo el hueco del cielo,
toda la cavidad de la hermosura
no bastaría para contenerte,
y aunque el hombre callara y este mundo se
hundiera
oh majestad, tú nunca,
tú nunca cesarías de estar en todas partes,
porque te sobra el tiempo y el ser, única voz,
porque estás y no estás, y casi eres mi Dios,
y casi eres mi padre cuando estoy más oscuro.
Δευτέρα, 14 Ιανουαρίου 2019
Ο ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΥΣΕΒΗ ΧΑΡΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
Ο
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΥΣΕΒΗ ΧΑΡΑ
(Ευριπίδης,
«Βάκχες», σττ. 175-177 και 200-209)
Τις
βακχικές στολές φορώντας, Κάδμε, πρέπει
γιορταστικούς
χορούς να σέρνουμε. Στεφάνι
κισσού
την κεφαλή την πολιά μας κάνει
να
νεάζει, ενώ το ελαφοτόμαρο επιτρέπει
τις
φάτσες μας να κρύβουμε. Η ψυχή μας ρέπει
προς
την χαρμονή, το γλέντι. Και μας φτάνει
τους
θύρσους, που κρατάμε, να κροτούμε. Εφάνη
σημείον
αψευδές χαράς και μας προτρέπει
στον
Θεό εν χορώ να φτάσουμε. Και λέγω τώρα:
σοφίσματα
με τους θεούς χώρια να μένουν,
απ’
έξω. Αυτοί γνωρίζουνε, και περιμένουν
τις
παραδόσεις να σεβόμαστε στη χώρα
των
πατεράδων μας όλοι: όλοι – νέοι, γέροι!
Κοινές
απ’ του λαού τιμές ζητούν το χέρι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)