ΒΙΘΕΝΤΕ ΚΙΡΑΡΤΕ

VICENTE QUIRARTE

LOS POEMAS

¿Por qué se escriben los versos?
¿Por qué salen los poemas
y se echan a andar
a trancos por las calles,
hablando a solas,
sin ver y viendo a todos?

¿Por qué qué andan sueltos,
como locos los poemas?
Por las noches te acompañan,
conversan,
en el insomnio
sueltan largos monólogos,
te inventan mundos y remordimientos,
recuerdos y temores,
la nostalgia de un amor lejano,
la música distante por la calle.

Toda la noche te acompañan
con un vino agobiante,
y borrachos, al alba, se despiden.

ΒΙΘΕΝΤΕ ΑΛΕΪΧΑΝΔΡΕ

VICENTE ALEIXANDRE

CABELLERA NEGRA

¿Por qué te miro, con tus ojos oscuros,
terciopelo viviente en que mi vida lastimo?
Cabello negro, luto donde entierro mi boca,
oleaje doloroso donde mueren mis besos,
orilla en fin donde mi voz al cabo se extingue y moja
tu majestad, oh cabellera que en una almohada derramada reinas.

En tu borde se rompen,
como en una playa oscura, mis deseos continuos.
¡Oh inundada: aún existes, sobrevives, imperas!
Toda tú victoriosa como un pico en los mares.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, VI, 171

ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, VI, 171 

Για σένα, ω Ήλιε, μόνο υψώσανε αυτόν τον χάλκινο κολοσσό

ώς τον ουρανό του Ολύμπου οι Δωριείς της Ρόδου,

αφού πρώτα τα κύματα του άγριου πολέμου εγαλήνεψαν

και εκείνοι με λάφυρα την πατρώα γη εστόλισαν.

Τον έστησαν γερά στο χώμα και πάνω από τη θάλασσα,

για να ’ναι έτσι ορθό της ελευθερίας το αβρό και αδούλωτο φως·

Γιατί όσοι βγαίνουν από την οικογένεια του Ηρακλή

έχουν δικαίωμα πατρογονικό να εξουσιάζουν γη και θάλασσα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

************

αὐτῷ σοὶ πρὸς Ὄλυμπον ἐμακύναντο κολοσσὸν

τόνδε Ῥόδου ναέται Δωρίδος, Ἀέλιε,

χάλκεον, ἁνίκα κῦμα κατευνάσαντες Ἐνυοῦς

ἔστεψαν πάτραν δυσμενέων ἐνάροις.

οὐ γὰρ ὑπὲρ πελάγους μόνον ἄνθεσαν, ἀλλὰ καὶ ἐν γᾷ

ἁβρὸν ἀδουλώτου φέγγος ἐλευθερίας·

τοῖς γὰρ ἀφ’ Ἡρακλῆος ἀεξηθεῖσι γενέθλας

πάτριος ἐν πόντῳ κἠν χθονὶ κοιρανία.