Ο ΜΑΓΟΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΜΑΓΟΣ

Ο μάγος φυσάει τη φλογέρα του

κόντρα στον άνεμο

που διαχέεται απ’ τις οπές της

σαν ένα αόρατο μουσικό σιντριβάνι

Βρέχει μια μαύρη συγχώρεση

στον κήπο της Γεσθημανής και

στις Μητροπόλεις της Ευρώπης χιονίζει,

κινέζικα χαρτάκια τύχης

Ο χάρος κάποτε θα βαρεθεί

να βάφει τα μαλλιά του,

αυτό το χιλιάδων χρόνων,

αμούστακο παιδί

Από την ποιητική συλλογή: Βαγγέλης Αλεξόπουλος, «Ο Αρχίλοχος έπεσε από τη Σελήνη με αλεξίπτωτο στην πόλη», Εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα 2018, σ. 46.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

Poesie d'amore del '900, Mondadori, Milano 2006.

ΡΟΜΠΕΡΤΑ ΝΤΑΠΟΥΝΤ!

ROBERTA DAPUNT

EPISTASSI

Piange sottovoce il sangue,
violenta al risveglio un’asfissia di sonno.
Pesa poco l’immensità versata, è ritmo di poca virtù.
Duole la cadenza delle tempie, a favore di questa miseria
indifferente
che esce dal mio naso. Che esce.
Guardo ed è rossa vita senza storia, la mia esposta
all’aria.

Io credo di poter vedere in questo una serena illusione,
e sono grata al corpo e a ciò che questo incarnato bagaglio
ancora può nell’universo dei versi:
esce in questo sangue il meglio di me.

È l’unica verità che vedo in questo momento,
la libertà del bene che esce. Che esce e finisce in terra
dritto sangue e senza esitare si conclude. In terra.
Così anche il resto di me che cade, si rivolge al suolo
questo corpo,
facile orizzonte davanti a me.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΕΛΕΝΑ ΜΠΟΝΕΛΛΙ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ELENA BONELLI: TAMMURRIATA NERA

ΚΑΙ Ο ΑΠΟΛΛΙΝΑΙΡ!

ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ...

... και ο Απολλιναίρ στο Hotel Kleiner Riesen του Κόμπλεντς!

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΜΗΝΑΣ...

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟ!

Δεν έχουμε μόνο ιστορικό κατάστημα υφασμάτων στη Μπολώνια, έχουμε και κεφαλόβρυσο στο Νεοχώριον Ναυπακτίας (βλ. πρώτη στήλη της δεύτερης φωτογραφίας, κάτω-κάτω)!

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

 

ΤΙ ΒΡΙΣΚΕΙΣ...

όταν ανοίγεις κούτες με βιβλία!

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

Δ.Π. Παπαδίτσας, "Ποίηση, 2", Εκδόσεις Γνώση, Αθήνα 1981.

ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ!

JORGE LUIS BORGES

LOS JUSTOS

Un hombre que cultiva su jardín, como quería Voltaire.
El que agradece que en la tierra haya música.
El que descubre con placer una etimología.
Dos empleados que en un café del Sur juegan un silencioso ajedrez.
El ceramista que premedita un color y una forma.
El tipógrafo que compone bien esta página, que tal vez no le agrada.
Una mujer y un hombre que leen los tercetos finales de cierto canto.
El que acaricia a un animal dormido.
El que justifica o quiere justificar un mal que le han hecho.
El que agradece que en la tierra haya Stevenson.
El que prefiere que los otros tengan razón.
Esas personas, que se ignoran, están salvando el mundo.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

"Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών", 5 τόμοι, Εκδοτικός Οίκος "Αστήρ" Παπαδημητρίου, Αθήνα 1992.

 

 

 

 

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

 

ΤΙ ΒΡΙΣΚΕΙΣ...

όταν ανοίγεις κούτες με βιβλία!

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

Τσέζαρε Παβέζε, "Επιλογή από το Il mestiere di vivere", εισαγωγή - μετάφραση Παναγιώτης Κονδύλης, Στιγμή, Αθήνα 2004 (1993).

ΛΟΥΙΣ ΜΑΚΝΙΣ!

LOUIS MACNEICE

SUNDAY MORNING

Down the road someone is practising scales,
The notes like little fishes vanish with a wink of tails,
Man’s heart expands to tinker with his car
For this is Sunday morning, Fate’s great bazaar;
Regard these means as ends, concentrate on this Now,
And you may grow to music or drive beyond Hindhead anyhow,
Take corners on two wheels until you go so fast
That you can clutch a fringe or two of the windy past,
That you can abstract this day and make it to the week of time
A small eternity, a sonnet self-contained in rhyme.

But listen, up the road, something gulps, the church spire
Opens its eight bells out, skulls’ mouths which will not tire
To tell how there is no music or movement which secures
Escape from the weekday time. Which deadens and endures.