ΠΙΝΔΑΡΟΣ ΚΑΤΑ ΒΑΚΧΥΛΙΔΟΥ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

 

ΠΙΝΔΑΡΟΣ ΚΑΤΑ ΒΑΚΧΥΛΙΔΟΥ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ & MΙΜΗΣΗ

 

Σοφός είναι όποιος γνωρίζει εκ φύσεως πολλά·

εκείνοι που εμείς τους μάθαμε αυτά που ξέρουν

ας κράζουν όσο θεν σαν τα κοράκια

και ας μένουν να ξελαρυγγιάζονται

από τη λαιμαργία που τους πνίγει

μπας και γίνουνε κι ελόγου τους σοφοί.

Αδιαφορεί για όλους τους αυτούς ο αετός:

το θεϊκό πουλί του Δία.

Για σένα λέω, Βακχυλίδη·

μα και τον Σιμωνίδη εννοώ.

8 D. A. CAMPBELL

 

Τρόπους πρόσφορους να έχω πρέπει πάντα εγώ πολλούς

απ’ του κακόστομου του Βακχυλίδη

τις δαγκωνιές για να γλυτώνω. […]

Τύραννε μεγάλε των Συρακουσών εσένα, Ιέρωνα,

θα σου το πω, και άκουσέ με εδώ που σου το λέω:

καλές είν’ οι μαϊμούδες… καλές,

για να τις κάνουν χάζι τα παιδιά, να παίζουν –

πολύ καλές…

για τα παιδιά όμως, όχι για τους ηγέτες! […]

Με τον θεό δεν πρέπει να τα βάζω – ούτε και μπορώ.

Κι ας ανεβάζει ψηλά κάτι ανίκανους…

κι ας τους χαρίζει δόξα και τιμές που δεν αξίζουν. […]

Όλο τέντωσε-τέντωσε τα πράγματα

κάποιοι πονηροί τα όρια στο τέλος ξεπερνάνε·

τυράννους έτσι ξεγελούν,

μα η καρδούλα τους

με τούτο τους το χούι

από τον πόνο τον μεγάλο

–πού θα πάει; τί θα κάνει;–

δεν θ’ αντέξει… θα κλατάρει.

9 D. A. CAMPBELL

 

Κρου-κρου οι κάργιες κρώζουν·

πετάνε χαμηλά· ψοφίμια τρώνε.

10 D. A. CAMPBELL