ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΤΡΑΤΟΣ
Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ
Στον Γιώργο Κεντρωτή
Όσο κι αν συμμαχήσανε με τη σιωπή
τα γερασμένα εικοσιτετράωρα,
όσο κι αν υπογράφτηκε κατά καθήκον
με αποσιωπητικά της μέρας το λιγόστεμα,
όσο και να μου λες γελώντας «σώπα»,
εγώ θα λέω ξανά
«δεν είναι η σιωπή μοίρα των στίχων».
Όχι δεν είναι η σιωπή η μοίρα των στίχων αγαπητέ Αντώνη Πετράτε. Είναι η δυνατή κραυγή αυτή που βγαίνει από τα σωθικά και λυτρώνει.Μαύροι καιροί δυστυχώς.Κανείς δεν τους ακούει πιά.'Οπως λέει κι ένα τραγούδι.''Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν άπ'το χέρι κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών'' Και ποιητών θα πρόσθετα εγώ.Τωρα όμως τι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια υπέροχος ο λόγος σας!
Όχι δεν είναι η σιωπή η μοίρα των στίχων αγαπητέ Αντώνη Πετράτε.Είναι η κραυγή που βγαίνει σαν ποτάμι από τα σωθικά και λυτρώνει.Όπως λέει κι ένα τραγούδι ''φταίνε τα τραγούδια που σε πήραν απ'το χέρι,κάτι στιχάκια σαλεμενων εραστών'' και ποιητών θα προσθέσω εγώ.Όμως τώρα άλλοι καιροί,δυστυχώς.Υπέροχη η γραφή σας συγχαρητήρια.!
ΑπάντησηΔιαγραφή