THE CLOISTERS

 

JORGE LUIS BORGES

 

THE CLOISTERS

(ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ)

 

Από κάποιον τόπο του βασιλείου της Γαλλίας

τα κρύσταλλα εκουβάλησαν και την πέτρα

για να κατασκευάσουν στη νήσο του Μανχάταν

αυτά τα κοίλα μοναστήρια.

Δεν είναι απόκρυφα.

Είναι μνημεία πιστά κάποιας νοσταλγίας.

Μι’ αμερικανική φωνή μάς λέει

ότι πληρώνουμε ό,τι αγαπάμε και θέλουμε,

γιατί όλη αυτή η φάμπρικα είναι αυταπάτη,

το δε χρήμα που αφήνει το χέρι μας

θα γίνει νόμισμα άνευ αντικρίσματος ή καπνός.

Το αβαείο τούτο είναι τρομαχτικότερο

απ’ την πυραμίδα της Γκίζας

ή απ’ τον λαβύρινθο της Κνωσού,

γιατί είναι συν τοις άλλοις όνειρο.

Ακούμε μεν το μουρμουρητό της πηγής,

αλλά η πηγή αυτή είναι στη μεσαυλή του Πορτοκαλεώνα

ή στο έπος Der Asra.

Και ακούμε μεν καθαρές φωνές λατινικές,

οι φωνές όμως αυτές αντιλαλούν στην Ακουιτανία

την κυκλωμένη απ’ το Ισλάμ.

Βλέπουμε στις διάφορες ταπισερί

την ανάσταση και τον θάνατο

του καταδικασμένου λευκού μονόκερου,

επειδή ο χρόνος του τόπου ετούτου

σε καμία τάξη δεν υπακούει.

Οι δάφνες που ακουμπάω θ’ ανθίσουνε,

όταν θ’ αντικρίσει ο Λέιφ Έριξον τις αμμουδιές της Αμερικής.

Νιώθω ελαφρό ίλιγγο.

Δεν είμαι συνηθισμένος στην αιωνιότητα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.