JORGE LUIS BORGES
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Στο Γουινσκόνσιν ή στο Τέξας ή στην Αλαμπάμα τα μικρά παιδιά παίζουνε πόλεμο – από τη μια μεριά ο Βορράς και από την άλλη ο Νότος. Εκείνο που ξέρω εγώ (και το ξέρουν όλοι) είναι ότι η ήττα έχει αξιοπρέπεια που δεν αξίζει στη θορυβώδη νίκη, ξέρω όμως επίσης πώς να φαντάζομαι ότι το παιχνίδι αυτό, που πιάνει χρονικό εύρος ενός αιώνα και βάλε και καταλαμβάνει μιαν ολόκληρη ήπειρο, θα επινοήσει μιαν ημέρα των ημερών την θεία τέχνη να εξουδετερώνεις τον χρόνο ή, όπως έλεγε και ο Πιέτρο Νταμιάνο, να τροποποιείς το παρελθόν.
Αν τούτο συμβεί και αν, όσο κρατάνε τα μακροχρόνια παιχνίδια, ο Νότος ταπεινώσει τον Βορρά, το σήμερα θα στηρίζεται με όλο του το βάρος στο χτες, και οι άνδρες του Λη θα αναδειχθούν νικητές στο Γκέτισμπεργκ τις πρώτες μέρες του Ιουλίου του έτους 1863, και το χέρι του Τζων Ντον θα μπορέσει να τελειώσει το ποίημά του για τις μετεμψυχώσεις, και ο γηραιός ευγενής Αλόνσο Κιχάνο θα πληροφορηθεί τον έρωτα της Δουλτσινέας, και οι οκτώ χιλιάδες Σάξονες στο Χέιστινγκς θα νικήσουνε τους Νορμανδούς, όπως είχαν νικήσει παλιότερα τους Νορβηγούς, ο δε Πυθαγόρας δεν θ’ αναγνωρίσει σε κάποια αψίδα του Άργους την ασπίδα εκείνη που χρησιμοποιούσε ως Εύφορβος
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου