LUIS ALBERTO AMBROGGIO
ΚΥΜΑΤΑ ΦΩΤΙΑΣ
Tα φιλιά μου ακούγονται
σαν νεροσταγόνες
καθώς ανοίγουν για να πέσει
το νέρινο και μεταξένιο αρχοντικό
σου.
Τα δικά σου φιλιά δεν ακούγονται
φτιάχνουν νερό με το νερό μου
ναυάγιο θεϊκό
σε διάφορα βάθη
Δεν ξέρω αν θα φτάσουμε να γίνουμε
εξατμισμένων τελετουργιών κάποτε θάλασσα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου