JORGE LUIS BORGES
ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ
Ήθελες να πεθάνεις όλος. Νά ’ρθει να σου πάρει
ο θάνατος ψυχή και σώμα. Θέληση εκφρασμένη
είχες να μπεις στον άλλον ίσκιο δίχως τη θλιμμένη
την προσευχή του πονεμένου και του φοβητσιάρη.
Και σε είδαμε ήρεμον να φεύγεις, και όχι σάμπως θύμα –
σαν τον πατέρα σου στη σφαίρα που να τον σκοτώσει
επρόκειτο. Σου αρνήθηκε και των φτερών την ώση
ο πόλεμος. Η μοίρα αδέξια σού ’κοψε το νήμα.
Τυφλός, χαμογελώντας έφυγες. Και στων υδάτων
την άλλην όχθη τίποτα να σε προϋπαντήσει
δεν πέτυχες, αν και η σκιά σου ίσως είχε ξεχωρίσει
τους τελευταίους αρχετύπους που ’χε δει ο Πλάτων
σε ενύπνιό του και που μας τους εξηγούσες πέρα
ώς πέρα. Ουδείς γνωρίζει του μαρμάρου του τη μέρα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου