MIGUEL ANTONIO JIMÉNEZ
ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΕΡΑΣΤΗΣ
Κυκλικά ανοίγεται το χέρι μου στο στήθος
της γύρω
του νερού η άνοδος στις θηλές της
στης ύπαρξης τον εύηχο δεσμό
η φυγή είναι επιστροφή στο νήμα του φιλιού
χορεύει η φωτιά το κερί του πόθου
σταγόνα αγαπημένη στιγμών που αιχμαλωτίστηκαν
η μέση σου το ρολόι της λεπτής σου σάρκας
κύματα χειλιών στα πόδια ρόδα βλασταίνουν
άγγιγμα βιολετί στον βουβό παλμό του δέρματος
που έχει τεντωθεί στο σημείο βρασμού του οργασμού
φεύγει η νύχτα ο πόθος και στα όριά της
η φλόγα της γλώσσας τα σώματα λειώνει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου