JORGE LUIS BORGES
ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ
Δεν είμ’ εγώ ο γεννήτοράς σου. Είναι οι πεθαμένοι.
Είναι ο πατέρας μου, ο πατέρας του, και οι πρόγονοί τους·
αυτοί που σε λαβύρινθους ερώτων τη γραμμή τους
με τον Αδάμ ενώνουν και τη γη τη ρημαγμένη
του Κάιν και του Άβελ· μαζί τους σε αυγή θα πάω
αρχαία, που είναι πια μυθολογία πέρα ώς πέρα,
και φτάνουν, αίμα και μεδούλι, μέχρι αυτή τη μέρα
του μέλλοντος ετούτου εδώ, που τώρα σε γεννάω.
Αισθάνομαι τα πλήθη τους. Είμαστ’ εμείς ως φύσεις
και, ανάμεσά μας, είσ’ εσύ και οι επόμενοι όλοι εκείνοι
οι γιοί που θα γεννήσεις. Τελευταίος πια θα μείνει
ο γιός του κόκκινου Αδάμ. Όμως κι εγώ είμαι, επίσης,
αυτοί όλοι οι άλλοι. Η αιωνιότητα αναφέρεται όντως
στα πράγματα του χρόνου, που είναι σχήματα εκλιπόντος.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου