ΜΙΛΟΝΓΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΣΙΝΤΟ ΤΣΙΚΛΑΝΑ

 

JORGE LUIS BORGES

 

ΜΙΛΟΝΓΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΣΙΝΤΟ ΤΣΙΚΛΑΝΑ,

ΚΟΙΝΩΣ ΥΑΚΙΝΘΟ ΤΣΙΧΛΑΚΙΑ

 

Στη Μπαλβανέρα ήταν θυμάμαι

παλιά, μια νύχτα: χρόνια πάν να

χαθούν πολλά, και μίλαγαν για

κάποιον Χασίντο –εκεί– Τσικλάνα.

 

Και λέγαν για ’ναν δρόμο, κάποια

γωνιά του, όπου άστραψε μαχαίρι·

κανείς για χρόνια ποιά μανούρα

τη λάμψη του έβγαλε δεν ξέρει.

 

Ποιός ξέρει τώρα για ποιό λόγο

μ’ ετσίγκλαγε τ’ όνομα ετούτο;

Μα θά ’θελα να ξέρω εκείνος

τί άντρας ήταν, και τί φρούτο.

 

Ψηλό και έντιμο τον βλέπω,

και φρόνιμη είχε την ψυχή του·

δεν σήκωνε φωνή ποτέ του,

μα ετράβαγε το ρίσκο η ζωή του.

 

Κανείς δεν είχε βήμα τόσο

στέριο, το χώμα να πατήσει·

στον έρωτα ή στον πόλεμο όμοιος

μ’ αυτόν κανείς δεν έχει ζήσει.

 

Η μεσαυλή, το περιβόλι,

και οι πύργοι, να!, της Μπαλβανέρας!

Και ο θάνατος σε συντυχαίνει

στο δρόμο μια στιγμή της μέρας.

 

Δεν βλέπω φάτσα. Βλέπω μόνο

κάτω απ’ το κίτρινο φανάρι

τη συμπλοκή αντρών και ίσκιων,

στιλέτα που φιδιού έχουν χάρη.

 

Σαν του ανοίχτηκε η πληγή του,

μπορεί και τη στιγμή εκείνη

να εσκέφτη: ο άντρας τη φυγή του

ποτέ δεν πρέπει να βραδύνει.

 

Μόνο ο Θεός μπορεί να ξέρει

ποιό του πιστού είν’ το φύραμά του.

Κι εγώ εδώ τραγουδάω, κύριοι,

μόνο ό,τι λέει τ’ όνομά του.

 

Στα πράγματα όλα είναι κι ένα

που λύπη δεν χωράει βεβαίως,

και για κανένανε στον κόσμο:

το νά ’σαι δίκαιος, γενναίος.

 

Είν’ προτιμότερο το θάρρος.

Ποτέ δεν είναι η ελπίδα πλάνα.

Γι’ αυτό και τούτη μου η μιλόνγκα

για τον Χασίντο είναι Τσικλάνα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.