JORGE LUIS BORGES
ΣΤΟΝ ΜΑΝΟΥΕΛ ΜΟΥΧΙΚΑ ΛΑΪΝΕΣ
Η Αγία Γραφή μάς λέει ο Ισαάκ Λουρία στα γραπτά του
νοήματα έχει όσα και αναγνώστες. Και επιμένει
πως καθεμιά εκδοχή είναι αληθινή ως σταμπαρισμένη:
Ποιόν αφορά ο αναγνώστης, το βιβλίο, το διάβασμά του;
Την εκδοχή σου της λαμπρής πατρίδας, αν τη φέρω
στα μέτρα της θολής σκιάς μου, είναι σαν να μπαίνει η μέρα
και την ωδή να λοιδορεί η Ωδή. (Η δικιά μου πάει πιο πέρα:
σαν νοσταλγία είναι κάτι εκεί στιλέτων, που δεν ξέρω,
και αρχαίου θάρρους.) Το Άσμα συγκλονίζεται μες στου ήχου
το ρίγος, και ήδη οι μάζες μέλλοντος, ποικίλου, ανίσου
βασιλείου, που οι εορτασμοί και οι θρήνοι του θά ’ναι δικοί σου,
τώρα αναδύονται μέσ’ απ’ τις φυλακές του στίχου.
Μανουέλ Μουχίκα Λάινες, είχαμε στο μερτικό μας
–θυμάσαι; – μια πατρίδα, και τη χάσαμε και οι δυό μας.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου