ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ

 

JULIO LLINÁS

ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ

Βρίσκοντας το μικρόβιο  –το ίχνος ή το σήμα του– ο νεαρός ναυτικός ξαμολάει τα ένστικτα.

Και ριγώντας μέσα σε μια ομιχλώδη επιδημία προοδεύει στη μοχθηρία.

Πάνω στον φυσικό παραλογισμό, πάνω στα μυστήρια και στις ποικίλες βλάβες, να τες τώρα των παλαβωμένων οι δαγκωνιές. (Βήματα πολύ βαθιά, αρκούντως επίμομφα, χωρίς κανένα πρόδηλο ή απόκρυφο τέλος).

Ωστόσο, και αφού περάσει εκείνη η στιγμή και αφομοιωθεί εκείνος ο πυρετός, ο πολίτης εισβάλλει πλέον στην ειμαρμένη του και κάνει τις ιδιάζουσες μορφές να φλέγονται. (Πρόοδος).

Τούτη η όλο μέθη ζύμωση, πραγματοποιώντας ένα άλμα προς τις δύνάμεις μου, θέτει υπό την αιγίδα της, κάτω από όλα τα κλίματα και όλες τις ώρες, μια μεγάλη ψυχρή συναυλία και μια πέραν πάσης αμφισβητήσεως διάβρωση.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.