ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ DE RERUM NATURA, IV, 823-835

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΟ DE RERUM NATURA, IV, 823-835

Τα μάτια δεν φτιαχτήκαν, οι άνθρωποι να βλέπουν:

το φως τους τό ’χαν, πριν να δουν εγκλωβισμένο

στις ίριδές τους. Και τα πόδια, εν προκειμένω,

δεν είναι ευλύγιστα, για να τους επιτρέπουν

δυνάμεις άγνωστες να τρέχουν, ν’ ανατρέπουν

ρεκόρ και να πηδούν χαντάκια. Το απλωμένο

χέρι δεν δείχνει αγάπη και το μαζεμένο

φιλαργυρία ex principio. Σ’ όλα τούτα πρέπουν

άλλα – άλλο βλέμμα να δοθεί, να τα εξηγήσει:

μπροστά να μπαίνει το άλογο, ποτέ το κάρο.

Είναι άλογο το αιτιατό να γίνεται αίτιο.

Η φύση των πραγμάτων δεν αντέχει τέτοιο

πρωθύστερο. Ναι, τα όργανα γεννούν τη χρήση·

και αυτήν υπηρετούν. – Με τον Λουκρήτιο Κάρο

  λέω πως και η γλώσσα δρέπει πάντα νέες χρήσεις,

  τυχαίες ή σκοπούμενες, στο φως της φύσης.

         Κέρκυρα, 1 Μαΐου 2020