GEORG TRAKL
ΘΑΝΑΣΙΜΟ
ΑΜΑΡΤΗΜΑ
Και
να, προβάλλει η νύχτα στων φιλιών μας έπειτα την κλίνη,
και
λέει ψιθυριστά: την ενοχή σας ποιός θα σας την άρει;
Και
τρέμοντας στη βδελυρή ηδονή που τώρα μας μολύνει,
συμπροσευχόμαστε:
Ας μας συγχωρεί, Μαρία, η γλυκιά σου η χάρη!
Και
μέσ’ απ’ το ανθοδοχείο μια λαίμαργη ευωδιά ανεβαίνει,
τα
μέτωπά μας τα χλομά απ’ την ενοχή για να σταμπάρει.
Στην
πνιγηρή του αγέρος αύρα εμείς οι δύο εξαντλημένοι
ονειρευόμαστε:
Ας μας συγχωρεί, Μαρία, η γλυκιά σου η χάρη!
Νικάει
το πηγάδι τις Σειρήνες στων αχών την πάλη
και
η Σφίγγα μπρος στην ενοχή μας σκοτεινότερα έχει βάρη,
και
ιδού οι καρδιές μας πιο αμαρτωλές τώρα αντηχούν και πάλι,
και
ολοφυρόμαστε: Ας μας συγχωρεί, Μαρία, η γλυκιά σου η χάρη!
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου