ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ

GEORG TRAKL

ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ

Σε μέρη μαύρα απόμερα όλο πάνε, δες, και αράζουν

το μεσημέρι τα κοράκια και οι σκληρές κρωξιές τους.

Ξυστά περνούν πλάι στη λαφίνα κάποτε οι σκϊές τους

και πάλι κάποτε μες στη μαυρίλα τους σχολάζουν.

Καμιά φορά και τη γαλήνη τη φαιά χαλάνε

που το χωράφι απλώνει και στο χώμα του τα φέρνει

σαν τη γυναίκα που ένα νιώσμα τήνε παρασέρνει,

μα είν’ και φορές που θαν τ’ ακούσεις να φτεροκοπάνε

για το ψοφίμι που από κείθε κάπου αλλού μυρίζουν,

και ξαφνικά προς τον Βορρά τραβούν να βρουν δυσώδη

τροφή να τα χορτάσει μοιάζοντας τότε με ξόδι –

και στους αγέρες χάνονται που από ηδονή τρεμίζουν.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.