GEORG
TRAKL
ΤΗΣ
ΝΥΧΤΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Καλόγρια!
μες στη σκοτεινιά σου να με κλείσεις,
κι
εσείς οροσειρές ψυχρές, γαλάζιες τόσο!
Τη
ζοφερή ζητώ που αιμορραγεί τη δρόσο·
σταυρός
δεσπόζει στων αστέρων τις κινήσεις.
Πώς
σπάσαν πορφυρά το ψέμα και το στόμα
στην
κάμαρα την κρύα και την ερειπωμένη…
Χαμόγελο·
χρυσό παιχνίδι ακόμα μένει,
και
μια καμπάνα με των ήχων της το χρώμα.
Φεγγαροσύννεφο!
Σαν μαύρος πέφτουν όχλος
καρποί
άγριοι από τα δέντρα, όποτε νυχτώνει·
ο
χώρος τάφος γίνεται που όλο απλώνει,
και
στ’ όνειρο έπειτα χωρεί της γης ο χόχλος.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου