ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

GEORG TRAKL

ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Και να που εισέρχομαι κι εγώ δια της στενής της πύλης!

Σε αλέες μπερδεμένα βήματα παραπατάνε·

ανάλαφρη η αύρα σέρνεται των λέξεων: μιας ύλης

ανθρώπων που αντιπαρέρχονται, που προσπερνάνε.

Στο πάλκο βρίσκομαι, με πράσινη σκηνοθεσία!

Εμπρός, λοιπόν! Και πάλι το έργο τώρα ας ξαναρχίσει

των ημερών πού, δίχως έγκλημα και τιμωρία,

χαθήκαν: έργο ξένο στη φασματική του φύση!

Στων περασμένων ημερών τη μελωδία δίνω

μια, και ψηλά εκεί πάνω βρίσκομαι, ξανανεβαίνω·

ενός παιδιού αφουγκράζομαι τον ξεχασμένο θρήνο –

το κλάμα νιώθω, μα καν δεν το καταλαβαίνω.

Κι εσύ όψη, εσύ, κατάπληκτη, το βράδυ που κοιτάζεις,

εγώ ήμουν κάποτε ό,τι τώρα να θρηνώ με κάνει,

καθώς τις μισερές χειρονομίες σου όλο βάζεις

με ρίγος άλαλο τη νύχτα να έχουνε σημάνει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.