Η ΕΥΤΥΧΙΑ

JORGE LUIS BORGES

Η ΕΥΤΥΧΙΑ

Όποιος αγκαλιάζει γυναίκα είναι ο Αδάμ. Και η γυναίκα είναι η Εύα.
Όλα γίνονται για πρώτη φορά.
Έχω δει κάτι άσπρο στον ουρανό. Μου λένε ότι είναι το φεγγάρι, αλλά
         τί μπορώ να κάνω εγώ με μία λέξη και με μια μυθολογία;
Τα δέντρα με τρομάζουν όσο νά ’ναι. Είναι τόσο όμορφα.
Τα ήρεμα ζώα με πλησιάζουν για να τους πω τ’ όνομά τους.
Τα βιβλία της βιβλιοθήκης δεν έχουν γράμματα. Τ’ ανοίγω, και τότε

         αναδύονται.
Ξεφυλλίζω τον άτλαντα και εμφανίζεται το σχήμα της Σουμάτρας.
Όποιος ανάβει σπίρτο στο σκοτάδι ανακαλύπτει τη φωτιά.
Στον καθρέφτη υπάρχει κάποιος άλλος που έχει στήσει καρτέρι.
Όποιος κοιτάει τη θάλασσα βλέπει την Αγγλία.
Όποιος εκφωνεί στίχο του Λίλιενκρον έχει κιόλας μπει στη μάχη.
Ονειρεύτηκα την Καρχηδόνα και τις λεγεώνες που κατερείπωσαν την

         Καρχηδόνα.
Ονειρεύτηκα τον ζυγό και τη σπάθη.
Ευλογημένη η αγάπη που δεν γνωρίζει ούτε κτήτορα ούτε κτήμα, αλλά

         ότι και οι δύο είναι δόσις αγαθή.
Ευλογημένος ο εφιάλτης, που μας αποκαλύπτει ότι μπορούμε να

         δημιουργήσουμε την κόλαση.
Όποιος σε ποτάμι κατεβαίνει στον Γάγγη κατεβαίνει.
Όποιος κλεψαμμία κοιτάζει μιας αυτοκρατορίας την κατάλυση βλέπει.
Ο άνθρωπος που παίζει με στιλέτα τον θάνατο του Καίσαρα προλέγει.
Όποιος κοιμάται είναι όλοι οι άνθρωποι μαζί, ο κόσμος.
Στην έρημο είδα την νεαρή Σφίγγα, που μόλις είχανε αρχίσει να τη χτίζουν.
Ουδέν καινόν υπό τον ήλιον.
Όλα γίνονται για πρώτη φορά, αλλά με τρόπο αιώνιο.
Όποιος διαβάζει τα λόγια μου είναι και ο επινοητής τους.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.