RENÉ CHAR
ΚΟΥΡΜΠΕ:
Ο ΤΑΡΑΧΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑ
Άμμος,
άχυρα, έχουν τη ζωή γλυκιά το κρασί δεν τους λείπει.
Απ’
τον περιστερώνα μαζεύουν τα πούπουλα,
Απ’
το στόμιο της μπουκάλας παίρνουν την αχόρταγη γλώσσα.
Καθυστερούν
τ’ ακροδάχτυλα των κοριτσιών
Και
τους τρυπούν τις χρυσαλλίδες:
Το
αίμα που αντέχει καλά πέφτει στο ανέκδοτο της ελαφράδας τους.
Καταβροχθίζουμε
την πανούκλα της γκρίζας φωτιάς μες στον βραχόκηπο.
Όταν
χαλκεύονται πλεκτάνες στην κοινότητα,
Στους
ερειπωμένους δρόμους είναι ακόμα πολύ καλύτερα.
Τις
ντομάτες απ’ τα περιβόλια μάς τις κουβαλάει εκεί ο άνεμος με το
που
πέφτει το δείλι,
Με
τη λήθη της επόμενης μοχθηρίας των γυναικών μας,
Αλλά
και με την πίκρα της δίψας στα γόνατά μας μαγκωμένη.
Γιέ
μου, τη νύχτα αυτή τα έργα μας με τη σκόνη
Θα
είναι ορατά στον ουρανό:
Ήδη
ξαγρυπνάει το λάδι μας το μολυβένιο.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου