Η ΙΔΙΑ ΦΩΝΗ, ΠΑΝΤΑ

YVES BONNEFOY

Η ΙΔΙΑ ΦΩΝΗ, ΠΑΝΤΑ

Σαν το ψωμί είμαι που θα κόψεις με τα χέρια,

Σαν τη φωτιά που θ’ ανάψεις, σαν το γάργαρο νερό

Που θα σ’ ακολουθήσει στων νεκρών το χώμα.

Σαν τον αφρό

Που έχει ωριμάσει για χάρη σου το φως και το λιμάνι.

Σαν το πουλί της εσπέρας που σβήνει τις κοίτες,

Σαν τον άνεμο ομοίως της εσπέρας μα ξάφνου

   πιο ψυχρός και πιο απότομος

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.